Ο κόσμος είναι ολόκληρος η ίδια η επιστήμη της ψυχολογίας. Είναι ψυχολογία, ζει από και μέσα σε αυτή, μαθαίνει από αυτή.

Η επιστήμη της ψυχολογίας, είναι η ίδια η έμπνευση και η δημιουργικότητά του. Είναι τα μάτια του εσωτερικού μας κόσμου. Είναι το φανάρι της διαδρομής μας που επιμένει να στέκει άσβεστο έστω και στα κατάβαθα της ψυχής μας.

Είναι το όλα και το τίποτα. Κι είναι όλα αυτά μαζί, ταυτόχρονα. Νυχτώνει τη μέρα και μερώνει τη νύχτα. Είναι ο ορίζοντας της φιλοσοφίας μας, μπορεί και να παίξει μαζί της.

Η επιστήμη της ψυχολογίας, είναι τα θεμέλια του κόσμου μας. Είναι στο δρόμο,το σπίτι και μέσα στον καθρέφτη μας.

Συγκρατεί τον κόσμο μας, κι αλίμονο αν την αγνοήσω, θα τον γκρεμίσει…

Αόρατη και φανερή, διακριτική και έντονη, δίνει πνοή στα πάντα κι είναι εκεί δίπλα σου, κι ας επιμένεις να μην καταλαβαίνεις.

Κι ας είναι απλώς να το διαισθάνεσαι…

Και σας ρωτάω ΠΩΣ, πέστε μου πώς μπορώ, πώς γίνεται να σταθώ τυφλή μπροστά της ;!