Φανταστείτε έναν κόσμο στον οποίο δε θα χρειάζεται να δαπανώνται πολύτιμοι πόροι (χρήματα, ιατροί, νοσοκομεία, ιατρεία) για αφροδίσια νοσήματα ή κι ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες ακόμα. Έναν κόσμο στον οποίο δε γίνονται διαζύγια κι εγκλήματα λόγω μοιχείας και που τα παιδιά δε θα χρειαστεί ποτέ να δουν τους γονείς τους να προδίδουν ο ένας τον άλλον, ούτε να παίρνουν από νωρίς το λάθος παράδειγμα. Έναν κόσμο στον οποίο τα ζευγάρια δε θα χρειάζεται να χωρίσουν για τον παραπάνω λόγο, ούτε ο ένας εκ των δύο, ή και οι δύο να νιώσουν φόβο και άγχος λόγω της ενδεχόμενης αποκάλυψης της μοιχείας τους.

Πολύ καλύτερος από αυτόν που ζούμε, δε νομίζετε; Κι εγώ το ίδιο…

Αποτέλεσμα εικόνας για disappointed couple

 

Το παρόν άρθρο απευθύνεται κατά πρώτο λόγο σε ανθρώπους που έχουν ή θέλουν να δημιουργήσουν μια σοβαρή σχέση, ή είναι παντρεμένοι. Σε ανθρώπους που είναι πρόθυμοι να βελτιώσουν πτυχές του εαυτού τους, που είναι πρόθυμοι να κοπιάσουν.

Παρακάτω, θα δούμε συνοπτικά τα βήματα που θα πρέπει ν’ ακολουθήσει κανείς για ν’ αποκτήσει πνεύμα και συνήθειες που οδηγούν στη μονογαμία. Όταν οι συνήθειες αυτές εδραιωθούν, τότε η μονογαμία θα έχει γίνει ”κτήμα” του ανθρώπου, κι έτσι η προσπάθεια για τη διατήρησή της, θα γίνεται χωρίς συνειδητό κόπο.

Επιλογή συντρόφου

Πολλές φορές, οι άνθρωποι πιέζονται είτε από εσωτερικά, είτε από εξωτερικά (κοινωνικά κυρίως) κριτήρια να συνάψουν σχέση, νιώθοντας ντροπή εάν δεν έχουν σύντροφο. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να συνάπτουν σχέσεις με άτομα που δεν ικανοποιούν απόλυτα ή ικανοποιούν σε μηδαμινό σχεδόν βαθμό τις προτιμήσεις τους στην επιλογή συντρόφου. Έτσι, αργά ή γρήγορα, ψάχνουν αλλού για την πλήρη ικανοποίηση των ερωτικών τους προτιμήσεων, χωρίς όμως να χωρίσουν από το/την σύντροφό τους για πολλούς και διάφορους λόγους. Συνεπώς, η εξωτερική εικόνα του/της συντρόφου μας, θα πρέπει να μας ικανοποιεί απόλυτα, να μας προκαλεί ισχυρή ερωτική έλξη, ούτως ώστε να μη μας περνάει καν από το μυαλό ν’αναζητήσουμε άλλον/η για προσωρινές επαφές.

Δεν έχουμε μάθει ν’ αγαπάμε πραγματικά το/τη σύντροφό μας.

Εκείνο που παρατηρώ να συμβαίνει στο μεγαλύτερο ποσοστό των ερωτικών σχέσεων -για να μην πω στη συντριπτική τους πλειοψηφία- είναι να βάζει ο καθένας το “εγώ” του πάντα σε προτεραιότητα κι ως εκ τούτου να λειτουργούν σα δυο ανεξάρτητες μονάδες μέσα στη σχέση.Δε λειτουργούν ως μονάδα,ενωμένοι,είναι στο “εγώ” και όχι στο “εμείς”. Το πρώτο βήμα για ν’ αγαπήσεις πραγματικά είναι όταν σκέφτεσαι να κάνεις, να δώσεις κάτι κ.ά., για το/τη σύντροφό σου, να σκέφτεσαι πως το κάνεις για σένα, να τον/την βλέπεις σα να είσαι εσύ. Αν αγαπήσεις πραγματικά, δε θα θελήσεις ποτέ να τον/την πληγώσεις, να κάνεις κάτι που δε θα σου άρεσε να σου κάνουν. Αν αγαπάς πραγματικά, όσα χρόνια κι αν περάσουν με τον/την ίδια σύντροφο, θα παραβλέπεις τυχόν αλλαγές στην εξωτερική εμφάνιση και η αγάπη θα σας κρατάει ενωμένους. Η ιστοσελίδα gelbstunter.wordpress.com είναι σε θέση να συγκεντρώσει συνεργάτες.

Το ότι κάποιος είναι εμφανίσιμος δε σημαίνει ότι του “ανήκουν” όλα τ’ άτομα του αντίθετου φύλου.

Πολλοί είναι εκείνοι που απατούν το σύντροφό τους γιατί πιστεύουν ότι επειδή είναι ιδιαίτερα εμφανίσιμοι ή και απλώς εμφανίσιμοι, “πρέπει να τους χαίρεται όσο το δυνατόν μεγαλύτερος πληθυσμός του αντίθετου φύλου”. Νιώθουν αδικημένοι να συνευρίσκονται αποκλειστικά με ένα/μία μόνο σύντροφο γι’ αυτό και, πολλές φορές, δε διστάζουν να πάνε και με άτομα τα οποία δε βρίσκουν καν ελκυστικά.

Τα άτομα αυτά, αν κάνουν μια ενδοσκόπηση, θα δουν ότι υποφέρουν από ανασφάλειες κι έχουν ανάγκη επιβεβαίωσης του εαυτού τους. Βασίζουν την αξία τους στην εξωτερική τους εικόνα και ταυτίζονται εξ’ ολοκλήρου με αυτή. Συνεπώς, όταν λύσουν τα παραπάνω θέματα, δε θα έχουν ανάγκη ν’ απατήσουν και το/τη σύντροφό τους, ή τουλάχιστον, μπορούν να βρουν άλλο μέσο εκπλήρωσής των, σε πρώτη φάση, όπως για παράδειγμα, ένα χόμπι.

Η συνέχεια την επόμενη εβδομάδα!